Sale Sejmowe

Zamek Królewski to od XVI wieku nie tylko rezydencja monarchy, ale także  miejsce obrad Sejmu Rzeczypospolitej. Sale Sejmowe usytuowane są w skrzydle zachodnim na pierwszym piętrze. Już w drugiej połowie XVII wieku znalazła się tu Nowa Izba Poselska, przeniesiona z parteru skrzydła od strony Wisły, a za panowania Augusta III – także Sala Senatorska

Nowa Izba Poselska – do roku 1792 w tej Sali obradowała niższa izba polskiego sejmu. Posłowie zasiadali w amfiteatralnie ustawionych ławach, na środku stał fotel przeznaczony dla marszałka. Obecna dekoracja to złocone stiuki w formie panopliów i alegoryczne supraporty. Na ścianach wiszą portrety monarchów z dynastii saskiej i ich małżonek, a także hetmanów z I poł. XVIII w. Podziwiać możemy meble saskie i porcelanę ze zbiorów Augusta III. Na jednej ze ścian wisi okazały obraz przedstawiający manewry wojsk polskich, saskich i litewskich na Czerniakowie pod Warszawą w 1732 r. Wnętrze usytuowane zostało w miejscu dwukondygnacyjnej Sali Poselskiej, zniszczonej po powstaniu listopadowym.

Sala Senatorska należy do najwspanialszych sal Zamku. W niej uchwalono Konstytucję 3 maja 1791 roku. Po upadku powstania listopadowego dekorację sali zniszczono. Obecnie odbudowano ją na podstawie rysunków przedstawiających wygląd tego pomieszczenia sprzed okresu zniszczenia. Oryginalny jest fotel królewski oraz fragmenty dekoracji zaplecka i baldachimu tronowego. Dekorację tronu zrekonstruowano według projektu Andrzeja Grzybowskiego, a dekorację malarską sali wykonał Andrzej Bertrandt. Układ foteli i krzeseł dla senatorów i ministrów odtworzono ściśle według obowiązującego ceremoniału obrad sejmu polskiego.