„Miasto jako wychowawca? Urbanistyka i dobro wspólne” – debata filozoficzna
Zapraszamy na pierwszą w tym roku debatę filozoficzną pt.
Miasto jako wychowawca? Urbanistyka i dobro wspólne
21 lutego 2022 r., godz. 18.00
Wydarzenie odbędzie się w trybie online i transmitowane będzie na zamkowych kanałach
Youtube oraz Facebook
W tekstach średniowiecznych miasto jest synonimem ładu politycznego. Miasto to nie tylko przestrzeń, lecz także rzeczpospolita – rzecz wspólna. Założyciel miasta to prawodawca, władca stwarzający ramy dobrego i wspólnego życia.
Przestrzeń miejska objaśniała porządek polityczny. Wychowywała do zaangażowania w dobro wspólne – czy to do posłuszeństwa, czy to do buntu.
Po 1989 roku kultura polska przeżyła zwrot w stronę mieszczańskości. Po 1989 roku mamy problem z zapaścią w planowaniu przestrzeni miejskiej. Jak pogodzić ze sobą te zjawiska? Czy jest to konsekwencja kryzysu idei dobra wspólnego? A może planowanie przestrzeni miejskiej jest aktem autorytarnym? Bo ten organizuje przestrzeń, kto ją posiada. W takim ujęciu praca architekta w systemie demokratycznym zbliżałaby się do roli już nie wychowawcy, ale dyplomaty negocjującego wielość interesów i estetyk.
W debacie na temat trudnej wspólnotowej roli urbanistyki i architektury udział wezmą:
Joanna Koszewska – dr inż. arch. Politechniki Warszawskiej i dr Sorbonne Université w Paryżu. Architekt i urbanistka, badaczka w międzynarodowych zespołach naukowych w zakresie przestrzeni miejskich, publicznych polityk przestrzennych. Projektantka przestrzeni, nauczycielka akademicka i dziennikarka radiowa. Nagrodzona Nagrodą Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii RP za pracę doktorską nt. dobra wspólnego w przestrzeni miejskiej w ujęciu porównawczym na przykładach Warszawy oraz Paryża. Współautorka książki "MOK. Ilustrowany atlas architektury północnego Mokotowa". Autorka krajowych i zagranicznych publikacji naukowych.
Rafał Matyja, dr hab., profesor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, historyk, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Autor książek, m.in.: Konserwatyzm po komunizmie (2009), Rywalizacja polityczna w Polsce (2013), Wyjście awaryjne (2018), Miejski grunt. 250 lat polskiej gry z nowoczesnością (2021).
Andrzej Szczerski, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie, prof. dr hab. w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książek, m.in.: Modernizacje. Sztuka i architektura w nowych państwach Europy Środkowo-Wschodniej 1918–1939 (Łódź 2010), Cztery nowoczesności. Teksty o sztuce i architekturze polskiej XX wieku (2015), Views of Albion, The Reception of British Art and Design in Central Europe (1890–1918) (2015), Transformacja. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej po 1989 roku (2018).