Domenico Robusti, zw. Tintorettem (1560-1635) – włoski malarz i rysownik tworzący na przełomie renesansu i baroku. Był synem jednego z najwybitniejszych malarzy weneckich XVI w. – Jacopa Tintoretta. Zawodu uczył się w pracowni ojca, z którą pozostał ściśle związany aż do jego śmierci w 1595 r., i którą następnie przejął. Pomagał ojcu  m.in. w tworzeniu, poświęconych Wenecji, cyklów malarskich we wnętrzach Pałacu Dożów (w tym w najbardziej reprezentacyjnej Sali Wielkiej Rady), obrazów religijnych do siedzib bractw (np. Scuola Grade di San Rocco) oraz do wielu świątyń w mieście. Wykonywał też samodzielne kompozycje o tematyce sakralnej, inspirowane mitologią i literaturą (np. poematem Jerozolima wyzwolona). Wyspecjalizował się ponadto w portretach – uwieczniał nie tylko dożów i patrycjuszy weneckich, ale również członków rodów Gonzagów czy Este.