W pałacu Pod Blachą prezentowane są: odtworzony Apartament Księcia Józefa Poniatowskiego z lat 1804–1813 (pierwsze piętro) i kolekcja orientalnych dywanów Fundacji Teresy Sahakian (parter – korpus i skrzydło południowe).

Apartament Księcia Józefa Poniatowskiego (1763–1813), najsłynniejszego mieszkańca pałacu, bratanka króla Stanisława Augusta, ministra wojny Księstwa Warszawskiego i marszałka Francji. Wnętrza przeszły do legendy jako pierwszy salon towarzyski Warszawy, w którym bywali m.in.: król-emigrant Ludwik XVIII i cesarz Napoleon i. W 1807 pałac stał się miejscem pracy urzędującego ministra z towarzyszącymi mu kancelariami

Kolekcja kobierców zgromadzona została przez fundatorkę – Teresę Sahakian (1915–2007), Polkę zamieszkałą w Belgii. W pałacu Pod Blachą obiekty prezentowane są od 1990. Obecną wystawę pt. Powrót kolekcji. Kobierce wschodnie ze zbiorów Fundacji Teresy Sahakian otwarto w 2008, po generalnym remoncie pałacu. Eksponowane są na niej zabytki z czterech głównych ośrodków sztuki kobierniczej: perskiego, anatolijskiego, środkowoazjatyckiego oraz reprezentowanego najliczniej – kaukaskiego.

Wnętrza w Apartamencie Księcia Józefa Poniatowskiego:

Klatka schodowa
Najwyższe w pałacu, dwukondygnacyjne wnętrze. Na podeście schodów ukryta w ścianie para drzwi prowadzących na zaplecze sypialni księcia oraz do pomieszczenia, w którym palono w piecach.

Korytarz
Łączy klatkę schodową z Apartamentem. Przeznaczony na miejsce wystaw czasowych związanych z księciem Józefem i jego epoką. Obecnie prezentowane są w nim grafiki i dokumenty o tematyce napoleońskiej ze zbiorów zamkowych, a także ofiarowane przez Krystynę Zachwatowicz i Andrzeja Wajdę oraz Andrzeja Huberta Willmanna.

Westybul Górny
Wnętrze w zachodniej części Apartamentu z trzema portfenetrami wychodzącymi na dziedziniec pałacu.
Pełni funkcję reprezentacyjnego przedpokoju z galerią portretów rodu Poniatowskich. W czasach księcia Józefa było węższe o jedną oś okienną. Kolorystyka ścian „kamienna, zielonkowata” – nawiązuje do tej z opisu klatki schodowej z 1804.

Pokój Adiutanta
Dyżurowali tu przyboczni adiutanci księcia Józefa. Wnętrze poświęcone m.in. pierwszym sukcesom militarnym księcia (Zieleńce, 1792) i ustanowieniu przez króla nowego orderu wojskowego – Virtuti Militari.

Salon
Odtworzony na podstawie opisów z 1803 – ze ścianami w kolorze „jabłka niedojrzałego”, kominkiem, galerią obrazów i fortepianem. Przypomina o życiu towarzyskim mieszkańców pałacu Pod Blachą w pocz. xix w.

Kancelaria Sztabowa
Pokój przyjął swoją nazwę w 1807, w związku z utworzeniem przez Napoleona i Księstwa Warszawskiego i objęciem ministerialnej funkcji przez Poniatowskiego. O fakcie tym przypominają: popiersia cesarza i księcia oraz obraz Marcella Bacciarellego Nadanie konstytucji Księstwu Warszawskiemu przez Napoleona. Barwna, arabeskowa dekoracja ścienna z 1804 została odtworzona na podstawie zdjęć pokoju z ok. 1930.

Pokój Sypialny
Centralne wnętrze Apartamentu. Dominuje w nim niebieski kolor ścian, draperii, obić na meblach, opisany w 1804 jako berblau (czarna jagoda). Pokój był także miejscem pracy księcia i spotkań w niewielkim, nieoficjalnym gronie. Był również tematem licznych opowieści i anegdot w związku z niezwykle romansowym usposobieniem Poniatowskiego.

Kancelaria Wojenna
Miejsce spotkań księcia z oficerami i urzędnikami ministerialnymi. Oficjalny charakter wnętrza podkreśla para
reprezentacyjnych portretów księcia warszawskiego Fryderyka Augusta i jego małżonki Marii Amalii oraz mapa Księstwa. Ściany w kolorze lapis-lazuli, odtworzone wg opisów z epoki, z „pilastrami w kolorze perłowym, na których trofea wojenne i rolnicze”. Zrekonstruowany został także piec w arkadowej niszy.

Przedpokój Książęcia
Obecnie przeznaczony na miejsce ekspozycji różnorodnych pamiątek (obrazów, rzeźb, ceramiki, biżuterii itp.) związanych z legendą księcia – jego wojennymi dokonaniami, romantycznymi przygodami i bohaterską śmiercią.